Tanya Commandeur        Auteur van 'Wallada's gasten', 'De man die alles achterliet' en 'Uit liefde, meneer Tuschinski'  

Het is vast wennen voor je, dat thuis werken. Waar haal je de discipline, rust en inspiratie vandaan, zeker als je kinderen nu ook thuis rondlopen/-rennen/-...

Helder en klaar als een kindertekening: zo zag Baydon, het Engelse dorp waar wij zo’n vijftien jaar geleden neerstreken, eruit. Gelegen op een heuvel, met ee...

Bijna vijftig. Laat ik eerlijk zijn: ik vind het wel een dingetje. Vijftig: dat klinkt naar vervlogen parfum, incontinentieslips en gezondheidssandalen. Nog ...

Charmant is anders, maar dankzij dit speciale kussen en de nodige pillen kan ik nu toch zonder al te veel pijn weer verder werken aan mijn manuscript. Watske...

Op 14 mei 1940 deed mijn toen achttienjarige oma wat ze elke werkdag deed: klanten helpen op de afdeling witgoed in de Rotterdamse Bijenkorf. Ze deed het wer...

Ooit, way back in nineties, deed ik naast mijn studie wel eens wat modellenwerk. Denk daarbij niet aan de catwalks in Parijs of de cover van Vogue, denk eerd...

Zeg, zo'n legertje trollen, waar huur je dat eigenlijk? Ik vraag het maar, want sinds Dotangate voel ik mij behalve een 'dumb fuck' (zie vorig blogje) ook no...

Laat ik mij aan u voorstellen: ik ben Tanya Commandeur, schrijfster en een van uw 'dumb fucks'. Want dat is hoe u in een uitgelekte mail uw klanten noemde, n...

Schrijven en tekenen: ik vond het als kind allebei geweldig, dus was het niet zo’n wonder dat ik mijn ideale uitdrukkingsvorm vond in het stripverhaal. Urenl...

Er zijn van die boeken die, eenmaal opengeslagen, je hele schema in de war schoppen, je doen vergeten dat je boodschappen moet doen, je huis moet opruimen en...

‘Moet je ongesteld worden of zo?’ vroeg mijn wederhelft eergisteren aan de ontbijttafel. Terwijl hij de slaap nog uit zijn ogen wreef, fladderde ik al met ee...

Het blijft oppassen met het H-woord. En dan bedoel ik niet de H van haarbal, hoerenjong, hockeytrut of hypotheekaftrek. Ik heb het over de H van historisch. ...

Het is een bijzonder moment in het leven van een schrijver: de eerste keer dat je wordt herkend door een lezer, zomaar op straat, in de trein of op een terra...

Het was rond deze tijd, twee jaar geleden. Ze moet er dwaas hebben uitgezien, de vrouw die springend naast haar brievenbus stond, gilletjes slakend, wapperen...

Nog even over die pyjama en Bugs Bunny sloffen die ik zou dragen tijdens het schrijven: dat gelooft u toch niet echt, hè? In werkelijkheid heb ik wel sloffen...

Ha, wat is het toch heerlijk om, zoals ik gisteren met collega Brenda Meuleman deed, eens flink bij te beppen over de ontberingen van het schrijversbestaan. ...

Dit is Helena. Of misschien moet ik zeggen: dit was Helena. Zij was het over het paard getilde pseudo-intellectuele typetje dat ik met veel plezier speelde i...

‘En, heb je Adrijaan al gevonden?’ vragen mensen me nog bijna dagelijks. Mensen die blijkbaar in december de sequel hebben gevolgd, maar de ontknoping gemist...

Misschien zou ik dit eigenlijk niet moeten doen. Ik bedoel: een blog beginnen. Want: A) Wie zit er nou te wachten op de ongemakkelijke waarheid? Namelijk dat...