Het blijft oppassen met het H-woord. En dan bedoel ik niet de H van haarbal, hoerenjong, hockeytrut of hypotheekaftrek. Ik heb het over de H van historisch. Want waar men meestal opgetogen reageert als ik zeg dat ik schrijfster ben, betrekken de gezichten geregeld bij de toevgoeging ‘van historische romans'. ’Historisch' lijkt voor veel mensen inwisselbaar met ‘saai’, ‘stoffig’ en ‘oubollig’. Historische romans, is dat niet iets voor oude mensjes die niets beters te doen hebben? Men vermoedt vaak ook dat er niet doorheen te komen is, zo’n boek dat zich afspeelt in het verre verleden. Het brengt onaangename herinneringen naar boven aan gortdroge lessen geschiedenis, waarbij het tellen de stukjes kauwgom onder het tafelblad vele malen boeiender was dan het opdreunen van jaartallen.
Zeer begrijpelijk allemaal, en toch is er iets vreemds aan de hand. Want hoe komt het dat de Amerikanen, Fransen, Engelsen en Duitsers wel in de ban zijn van historische romans? Zo erg zelfs dat er in hun boekhandels vaak een aparte afdeling voor het genre te vinden is? Hebben zij allemaal wel geschiedenisleraren gehad die meeslepend konden vertellen? Of zijn ze domweg trotser op hun geschiedenis?
Het laatste lijkt het geval: trots zijn op je geschiedenis heeft hier al snel de schijn van nationalisme en nationalisme doet weer denken aan politici met geblondeerde kuiven die nare dingen als ‘minder, minder’ roepen. En dan is er ook nog ons voortvarende en praktische karakter: wat geweest is, is geweest, laten we ons richten op de toekomst.
Ondertussen liggen er duizenden prachtige verhalen uit het verleden te wachten om verteld en gelezen te worden. Verhalen over liefde, haat, dood en leven, oorlog en vrede. Verhalen die zo meeslepend zijn, dat u, net als bij een spannende thriller, de aardappels laat verbranden. Verhalen als tijdmachines, die u na lezing verfrist doen terugkeren naar het hier en nu.
Dus bent u zo iemand die bij het woord ‘historische roman’ kijkt alsof u azijn moet drinken? Probeert u het gewoon eens, misschien smaakt het wel naar romige cappuccino. En als u nog niet overtuigd bent, komt u dan over twee weken eens langs bij boekhandel Waanders in Zwolle, waar mijn collega Brenda Meuleman en ik een voorproefje zullen geven van onze laatste romans 'Felle streken' en 'Uit liefde, meneer Tuschinski'. Wie weet loopt u na afloop naar buiten met een of twee tijdmachines onder uw arm.
Lezing 'Van droge geschiedenis naar levendig verhaal' in boekhandel Waanders in de Broeren, Zwolle, donderdag 15 maart vanaf 19.30. Meer informatie: https://www.waandersindebroeren.nl/podium-en-exposities/duo-lezing-brenda-meuleman-tanja-commandeur/